สือ ลู่เจียว จอมนางวังหลัง
ข้าเคยวาดหวังเอาไว้ว่าท่านกับข้าคงเป็นคู่รักที่ใครหลายคนอิจฉา ข้ารอคอยท่าน ยามท่านออกศึก แต่เมื่อไรก็ไม่รู้ที่ชีวิตข้ากลายเป็นเช่นนี้
ผู้เข้าชมรวม
9,049
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“มีจดหมายจากชายแดนว่า ท่านแม่ทัพเป่าหายตัวไประหว่างออกรบเจ้าคะ คุณหนู”
“เจ้าว่าอย่างไรนะ ท่านแม่ทัพหายตัวไปงั้นรึ” ลู่เจียวได้ยินเช่นนั้นก็รีบลุกออกจากห้อง
“คุณหนูจะไปไหนเจ้าคะ”
“ไปจวนตระกูลเป่า ท่านน้าอยู่คนเดียวที่นั่น ถ้าได้ยินข่าวเช่นนี้จะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้”
ปลายฤดูหนาว
“ฮูหยินผู้เฒ่าขอรับ ท่านแม่ทัพกลับมาแล้วขอรับ” บ่าวชายคนหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามารายงาน
“ซีฮันกลับมาแล้ว ลู่เจียว ซีฮันกลับมาแล้ว” ผู้เฒ่าแห่งจวนตระกูลเป่ารีบลุกเดินไปทางหน้าประตูจวน โดยมีลู่เจียวประคองไปไม่ห่าง
ภาพตรงหน้าปรากฏรถม้าสภาพกลางเก่ากลางใหม่ที่ค่อยวิ่งมาจอดที่หน้าจวน ภาพของท่านแม่ทัพแห่งแคว้นที่เดินลงมาจากรถม้า
“บุตรชายของข้ากลับมาแล้ว” ฮูหยินผู้เฒ่าเอ่ยออกมาด้วยความดีใจอย่างสุดซึ้ง ท่านแม่ทัพแทนที่จะเดินมากลับหันหน้าเข้ารถม้าและคอยๆ ประคองหญิงนางหนึ่งลงมาจากรถม้าคันเดียวกัน
“สือ ลู่เจียว รับราชโองการ”
ผลงานอื่นๆ ของ JuneeNeely ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ JuneeNeely
ความคิดเห็น